فیبوناچی زمانی + آموزش تحلیل زمانی فیبوناچی(فیبوی زمانی)

در دهه‌ها و قرون گذشته، علم ریاضی به طرز چشمگیری توسعه یافته و افرادی چون «لئوناردو فیبوناچی» با کشف الگوها و قوانینی که در پایه‌های دنیای پیچیده‌ی اعداد و ارقام قرار دارند، به افزایش توجه و اهمیت موضوعات ریاضیاتی کمک مهمی کردند. وی بیش از ۸۰۰ سال پیش، الگویی را کشف کرد که تا به امروز به نام «سری فیبوناچی» شناخته می‌شود.

سری فیبوناچی به عنوان یک الگوی اصولی در مخترعی، هنر، علم و حتی طبیعت مشاهده می‌شود. این الگو در معماری، هنرهای تجسمی، بورس و اقتصاد، زیست‌شناسی، و حتی در ریاضیات پیشرفته کاربردهایی دارد. از طرفی، تمامی اعداد سری فیبوناچی به طور جالبی به نسبت دیگر اعداد این سری قرار دارند و این ویژگی‌ها این سری را به یکی از الگوهای بارز ریاضی تبدیل کرده است.

امروزه ابزار فیبوناچی زمانی در تحلیل تکنیکال بورس بسیار کاربرد دارد. به جهت استقبال معامله‌گران از این ابزار کاربردی، در این مقاله به آموزش فیبوناچی زمانی، نحوه استفاده از فیبو زمانی و تحلیل آن می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

فیبوناچی زمانی چیست؟

فیبوناچی زمانی Fibonacci time zones یکی از ابزارهای تحلیل زمانی نقاط برگشت روند قیمتی در تحلیل تکنیکال است. فیبو زمانی مجموعه‌ای خطوط عمودی است که نقاط تغییر روند را نشان می‌دهد.

خطوط عمود به سمت راست در حرکت می‌شوند و مشخص‌کننده مناطقی از زمان است که می‌تواند دچار یک چرخش مهم در نقاط بالا و پایین و یا برگشت شود.

این خطوط عمودی بر اساس اعداد فیبوناچی ریاضی بر روی نمودار قیمتی ترسیم می‌شوند. طبق این خطوط می‌توان نقاط مهم برای برگشت و یا تغییر روند در نمودار را پیش‌بینی کرد.

نحوه محاسبه فیبوناچی زمانی

فیبوناچی زمانی در واقع برگرفته شده از سری عددی فیبوناچی در علم ریاضی است. این سری عددی شامل 0 ، 1 ، 2 ، 3 ، 5 ، 8، 13 ، 21 ، 34 ، 55 ، 89 ، 144، … است. این توالی عددی به واقع از یک الگوی ریاضی منسجم تبعیت می‌کند. به این صورت که هر عدد با عدد بعد از خود جمع می‌گردد و حاصل آن، عدد بعدی را شامل می‌شود.

در فیبوناچی زمانی، زمان مدنظر از خطوط عمودی، از سری همین اعداد تبعیت می‌کند. هنگامی‌که معامله‌گران، یک نقطه را برای شروع انتخاب می‌کنند، سری خطوط عمودی بر مبنای اعداد فیبوناچی ترسیم می‌شود. این خطوط بر روی نمودار، تعداد روزهای آتی را مشخص می‌کنند که بر اساس آنها می‌توان روند سهام را تحلیل کرد.

آموزش فیبو زمانی

جهت تعیین نقاط بازگشت قیمت با استفاده از فیبو زمانی به دو روش انجام می‌شود. در روش نخست فاصله بین دو قله در نظر گرفته می‌شود. در روش دوم فاصله بین پایین ترین قیمت دره و بالاترین قیمت قله و یا بالعکس در نظر گرفته می شود.

اصول کار با فیبوناچی time و نحوه رسم آن به این صورت است که پس از ورود به پنل کاربری خود در کارگزاری بیدار در بخش چارت، سهم مورد نظر خود را انتخاب کنید. سپس مراحل زیر را انجام دهید.

1- در نوار ابزار، فیبوناچی زمانی را انتخاب کنید.

2- روند صعودی یا نزولی را مشخص کنید.

3- ابتدای روند را انتخاب کنید، سپس موس را تا انتهای روند بکشید.

4- نقطه سوم را در انتهای اصلاح انتخاب کنید.

گفتنی است که تنظیمات فیبوناچی زمانی در متاتریدر هم به همین روش است.

نحوه ترسیم فیبو زمانی را در نماد «واعتبار» مشاهده کنید.

تحلیل فیبوناچی زمانی

بعد از تعیین نقطه شروع و شناسایی آن، تاریخ و یا دوره مشخص می‌شود به‌طوری‌که خطوط عمودی بر اساس اعداد فیبوناچی، دوره‌های زمانی را از سمت راست معین می‌کنند. خط عمودی اول بعد از نقطه شروع و سپس خط بعدی به معنی دو دوره بعد، لحاظ می‌شوند و همین‌طور تا اعداد بالاتر ادامه پیدا می‌کنند.

در تحلیل فیبوناچی زمانی، به طور معمول چند خط عمودی نزدیک به نقطه شروع چندان اهمیتی ندارد و هرچقدر از نقطه شروع فاصله داشته باشیم، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

مناطق فیبوناچی زمانی به تحلیلگران این امکان را می‌دهند که پس از یک نوسان کم یا زیاد، می‌تواند یک نوسان کم یا زیاد دیگر در دوره‌های بعدی از نقطه شروع اتفاق بیفتد. به عبارتی نواحی فیبوناچی زمانی، خبر از یک تغییر روند، چرخش زیاد یا کم، می‌دهند. این دوره‌ها همان‌طور که در قسمت‌های قبل اشاره شد، طبق اعداد فیبوناچی و نسبت به نقطه شروع تعیین می‌شوند.

برای تحلیل نمودار انواع سهام، می‌توان از مناطق فیبوناچی زمانی استفاده کرد. در این حالت زمانی که قیمت سهام به منطقه‌ای از حمایت و یا منطقه فیبوناچی زمانی نزدیک می‌شود و هم‌زمان قیمت سهام رو به افزایش است، اعتبار تحلیل بالا می‌رود و می‌توان مطابق آن نقطه‌های مهمی برای ورود یا خروج سهم مشخص کرد.

محدودیت استفاده از فیبوناچی زمانی

پیدا کردن نقطه شروع برای تعیین تاریخ و دوره، بیشتر از هر چیزی یک مولفه ذهنی به شمار می‌رود. بسیاری از تحلیلگران به میزان شناخت و تجربه خود، مناطق فیبوناچی را نسبت به نقطه شروع تعیین می‌کنند و این باعث به وجود آمدن محدودیت‌ها و یا اشتباهات احتمالی می‌شود.

همچنین مناطق فیبوناچی زمانی اطلاعات دقیقی در مورد چگونگی حرکت قیمتی و دوره دقیق تغییرات نقطه عطف نمی‌دهند و باعث می‌شود تا تریدرها در استفاده از این ابزار با چالش‌هایی مواجه شوند؛ بنابراین تشخیص، دقت و اعتبار تحلیل در این مورد، دشوار به نظر می‌رسد. از همین رو در کنار استفاده از ابزار فیبوناچی زمانی، باید از دیگر ابزارهای تحلیل مثل اندیکاتورها، بهره برد.

نحوه استفاده از فیبو زمانی

همان‌طور که در بخش‌های قبل مطرح شد، برای ترسیم فیبوناچی زمانی، نیاز به تعیین نقطه شروعی در نمدار داریم که مطابق با آن، خطوط عمودی متناظر با اعداد فیبوناچی، ترسیم شود. برای شروع رسم فیبوناچی، ابتدا نقاط دو قله را در نمودار قیمتی مشخص می‌کنیم و برابر با صفر و یک در نظر می‌گیریم. سپس خطوط بعدی به ترتیب بر اساس اعداد سری فیبوناچی به شکل خطوط عمودی از سمت راست نمودار ترسیم می‌شوند.

برای کشیدن فیبوناچی زمانی، نیاز به یافتن این ابزار در نرم‌افزارهای تحلیل تکنیکال دارید. مطابق شکل زیر در متا تریدر، با انتخاب ابزار فیبوناچی زمانی، می‌توانید بعد از معین کردن نقطه شروع برای رسم مناطق فیبوناچی، خطوط عمودی و نواحی مهم فیبوناچی را حول آن ترسیم کنید.

معمولاً برای تعیین نقطه شروع، از دو قله و یا دو کف در نمودار به منظور یافتن نقطه صفر و یک، استفاده می‌شود. با ترسیم خطوط دیگر طبق نشانگر، می‌توان تغییر روند در نمودار را در بازه‌های زمانی مختلف مشاهده کرد.

معرفی ابزار فیبوناچی زمانی در داینامیک تریدر

یکی از نرم‌افزارهایی که می‌توان با استفاده از آن ابزار فیبوناچی زمانی را فعال و طبق آن تحلیل کرد، داینامیک تریدر می‌باشد. این نرم‌افزار تحلیل، دو ابزار برای تحلیل زمانی فیبوناچی دارد. در ابزار اول، ما نیاز به سه‌نقطه یا پیوت برای ترسیم خطوط فیبوناچی، داریم.

نسبت‌های زمانی (TCR: time cycle ratio)و ریتریسمنت زمانی داخلی و خارجی، از کاربردهای مهم در ترسیم فیبوناچی زمانی در داینامیک تریدر به شمار می‌رود. برای رسم خطوط مهم فیبوناچی زمانی باید از فیبوناچی دو نقطه‌ای یعنی سقف - کف و کف - سقف، استفاده کرد که طبق نسبت‌های زمانی مشخص می‌شوند. در صورت صعودی بودن روند، می‌توان به منظور بررسی حمایت‌های آن، این ابزار را استفاده کرد.

استفاده از کف و سقف در ترسیم این خطوط، برای به‌دست‌آوردن زمان مناسب کف‌ها و سقف‌های بعدی نمودار و تعیین نقاط ورود و خروج، از اهمیت زیادی برخوردار است. ذکر این نکته ضروری به نظر می‌رسد که در رسم فیبوناچی زمانی در داینامیک تریدر، بازهم تعیین نقطه شروع برای ترسیم و معین کردن کف و سقف نسبت به زمان شروع، در بالابردن اعتبار تحلیل نقش کلیدی و اساسی دارد.

ریتریسمنت زمانی

در قسمت قبل اشاره کردیم که ریتریسمنت زمانی از کاربردهای مهم در استفاده از ابزار فیبوناچی زمانی می‌باشد که به صورت دونقطه‌ای کف -سقف، تعیین می‌گردد. طبق تعریف، ریتریسمنت زمانی، به دو حالت داخلی و خارجی تقسیم می‌شود. در ریتریسمنت داخلی، سطوح فیبوناچی در روند اصلاحی، برای تشخیص نقاط محتمل اصلاح، کاربرد مهمی دارد. هر نمودار معمولاً بعد از یک روند صعودی، وارد فاز اصلاحی می‌شود. درصد اصلاح در این مورد حائز اهمیت است. به این ترتیب در فاز اصلاحی، نسبت‌های زیر 100، در ریتریسمنت داخلی و نسبت‌های بالای 100، برای ریتریسمنت خارجی مورداستفاده قرار می‌گیرند.

در ریتریسمنت زمانی خارجی، در نسبت‌های بالای 100، مثل 8/161 و 8/261، نقاط کف و سقف تشکیل می‌شود.

ریتریسمنت زمانی به ما می‌گوید که در زمان اصلاح، در موج 1 اصلاح، آیا قدرت فروشنده به قدرت خریدار غلبه کرده است یا خیر. و همین‌طور برای موج‌های 2 و 3 این تحلیل ادامه پیدا می‌کند.

پروجکشن زمانی

هر نمودار سهم در گذر زمان نوسانات مختلف و روندهای گوناگونی را پشت سر می‌گذارد. هر تحلیلگری در بازار برای بررسی سهام موردنظر خود نیاز به تعیین هدف قیمتی دارد. پروجکشن زمانی، به نوعی معنای تصویرکردن می‌دهد. به شکلی که برای مسیر بعدی نمودار قیمتی سهام، هدف مشخصی را تعیین می‌کند. این ابزار از سه‌نقطه مهم تشکیل می‌شود. سقف - کف - سقف یا بالعکس کف - سقف - کف.

از این سه‌نقطه برای سنجش موقعیت چهارم و یا همان اهداف قیمتی بعدی استفاده می‌شود. برای مثال سهمی از نقطه A که کف محسوب می‌شود به سمت نقطه B که سقف به‌حساب می‌آید حرکت می‌کند و سپس وارد یک فاز اصلاحی می‌شود تا کف بعدی خود را بسازد. پروجکشن زمانی با استفاده از ابزار فیبوناچی، می‌تواند برای هدف و موج بعدی سهم پیش‌بینی کند تا تحلیلگران برای ترید موفق از آن بهره ببرند.

جمع‌بندی

سرمایه‌گذاری در بازار بورس نیاز به کسب مهارت و آگاهی در تحلیل سهام دارد. اکثر تحلیلگران در بازار برای بررسی وضعیت روند سهام، از تحلیل تکنیکال استفاده می‌کنند. ابزار فیبوناچی زمانی می‌تواند در تحلیل تکنیکال داده‌های تأثیرگذاری را به معامله‌گران بدهد. این داده‌ها شامل نقاط مهم در تغییر روند، ارزیابی حرکتی سهم، تعیین اهداف قیمتی و نقاط خرید یا فروش سهم، می‌باشد که در صورت استفاده دقیق و صحیح از فیبوناچی زمانی می‌توان به آنها دست‌ یافت.

اهمیت بالای این ابزار باعث شد تا ما در این مقاله به بررسی ساختار فیبوناچی زمانی بپردازیم و نحوه رسم آن و کاربرد آن در نرم‌افزارهای تحلیلی را شرح بدهیم.